- ayüzlü
- sif. şair. Gözəl, göyçək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ayüzlü
Look at other dictionaries:
məhüzar — f. və ə. 1) ayüzlü, aybəniz; 2) m. gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məhvəş — f. ay kimi; ayüzlü, gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəmərtəl’ət — ə. 1) aybəniz, ayüzlü, üzü ay kimi gözəl olan; 2) m. gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mahliqa — is. və sif. <fars. mah və ər. liqa> klas. Ayüzlü, gözəl. Pərdə çək çöhrəmə hicran günü, ey qanlı sirişk; Ki, gözüm görməyə ol mahliqadan qeyri. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahru — is. və sif. <fars.> klas. Ayüzlü (gözəlin epitetlərindən biri). Sənin layiqin qəsri şəhdir müdam; Kənizin ola mahrulər təmam. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahrüxsar(lı) — is. və sif. <fars.> klas. Ayüzlü (gözəlin epitetlərindən biri). Sənin layiqin qəsri şəhdir müdam; Kənizin ola mahrulər təmam. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmərüz(lü) — sif. klas. şair. Ayüzlü, aybəniz, gözəl. Ey şəmsü qəmərüzlü, şirin dodağın duzlu; Vey şəhdü şəkər sözlü, didarına müştaqəm. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
